Teza Sieversa o motywacji jako surogacie sensu
została sformułowana w latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia. W artykule,
przybliżając zarówno pojęcie motywacji jak i motywowania, podjęto próbę
walidacji teorii niemieckiego badacza. Weryfikację przeprowadzono w oparciu o
literaturę z obszarów psychologii zarządzania i zarządzania zasobami ludzkimi a
także własną obserwację zbliżoną do eksperymentu Skinnera. Rozumiejąc
zachodzące zmiany dokonujące się obecnie na rynku pracy i tym samym konieczność
dostosowania jego mechanizmów autor artykułu proponuje redukcję klasycznego
podejścia sformułowanego przez Henriego Fayol'a polegającą na eliminacji
funkcji motywowania. W zamian proponuje wprowadzenie nowoczesnej oceny
pracowniczej w miejsce kontroli. Tym nowoczesnym systemem oceny miałby stać się
autorski model oparty na koncepcji Zrównoważonej Karty Wyników (ZKW) Kaplana i
Nortona. Takie podejście zdaniem piszącego te słowa wpisuje się w obecny okres
w historii rozwoju ZZL. Obecny nurt został nazwany przez autora
"kreatywność i autonomia". Tak sformułowany paradygmat opiera się na wymienionych
w nazwie dwóch filarach, które będą stanowić podstawę procesów kadrowych
kolejnej dekady.
Zainteresowanych zapraszam serdecznie na prelekcję referatu w trakcie II Ogólnopolskiej Konferencji Doktorantów, która odbędzie się 8 maja br. w Wyższej Szkole Biznesu w Dąbrowie Górniczej.
